Interessante artikelen van Mad in the Netherlands
Geplaatst op 3 april 2024 door Marjon Kuipers* Als dwang niet werkt, waarom gebruiken hulpverleners die dan zo veel?
* Zwangerschap en antidepressiva
* PAWS (post-acute withdrawal syndrome)
Als dwang niet werkt, waarom gebruiken hulpverleners die dan zo veel?
Afgelopen week kwam het onderzoeksrapport over de ZIKOS-afdelingen in de gesloten jeugdzorg ‘Eenzaam gesloten’ van Jason Bhugwandass uit met de ondertitel: ‘Als gevangenispersoneel voor kinderen met psychiatrische problemen zorgt’. Velen reageerden ontdaan op dit rapport en vroegen zich af waarom zo’n cultuur kan ontstaan. Psychologe en onderzoeker Evi Verbeke (UGent) stelde zich een soortgelijke vraag in haar doctoraatsonderzoek. Hoe kan het dat hulpverleners zoveel dwang waaronder isolatie, fixatie en straffen gebruiken terwijl we allemaal weten dat het niet werkt en wel negatieve effecten achterlaat bij zowel patiënten als hulpverleners? Haar boodschap is helder: “Willen we minder dwang in de psychiatrie, dan moeten hulpverleners anders omgaan met hun eigen angsten en kwetsbaarheden.”
Lees het hele artikel op de site van Mad in the Netherlands.
https://madinthenetherlands.org/als-dwang-niet-werkt-waarom-gebruiken-hulpverleners-die-dan-zo-veel/
————————————–
Zwangerschap en antidepressiva.
Chemische stoffen hebben consequenties – Antidepressiva en zwangerschap, een interview met dr. Adam Urato
“Begrijp dat het een synthetische chemische verbinding is die je gaat innemen die niet alleen naar de plaats van hetgeen je probeert aan te pakken gaat, zoals bij hoofdpijn naar je hoofd en kniepijn naar je knie, maar door je hele lichaam, door al je cellen heen. Dat heeft consequenties. Het zal een chemische impact hebben.”
Lees het hele artikel op de site van Mad in the Netherlands.
https://madinthenetherlands.org/antidepressiva-en-zwangerschap/
————————————–
PAWS (post-acute withdrawal syndrome)
Dit verhaal benadrukt de schadelijke effecten van onjuiste begeleiding bij het afbouwen van psychofarmaca en de gevaren van een foutieve voorstelling van zaken in de gezondheidszorg. Het beschrijft de tragische gevolgen voor Anniek, die koos voor euthanasie, en de impact op haar naasten. Tegelijkertijd worden de voorschrijvende artsen geconfronteerd met de realisatie dat hun gebrek aan juiste informatie en zorgvuldigheid heeft bijgedragen aan het leed. Dit verhaal dient als een pleidooi voor verzoening en een oproep tot collectieve actie om veranderingen in het systeem te bewerkstelligen, benadrukkend dat zowel patiënten als artsen slachtoffers zijn van een falend systeem. Het onderstreept de noodzaak om gezamenlijk te werken aan een betere gezondheidszorg.
Lees het hele artikel op de site van Mad in the Netherlands.
https://madinthenetherlands.org/ontwenning-euthanasie-paws-anniek/