Trauma en geheugen

Trauma en geheugen hebben een nauwe relatie. Traumatische ervaringen worden opgeslagen in het langetermijngeheugen en kunnen blijvende veranderingen veroorzaken in hoe herinneringen worden gevormd, opgehaald en verwerkt.

Er zijn verschillende soorten geheugen, waaronder zintuiglijk, korte termijn- en lange termijngeheugen. Het zintuiglijk geheugen verwerkt informatie vanuit de zintuigen en het kortetermijngeheugen houdt deze informatie vast voor korte tijd. Het langetermijngeheugen slaat informatie op voor later gebruik. Het geheugen kan verder worden onderverdeeld in expliciet en impliciet geheugen. Het expliciete geheugen omvat episodisch en semantisch geheugen, terwijl het impliciete geheugen procedureel en emotioneel geheugen omvat. Het impliciete geheugen is niet bewust toegankelijk, terwijl het expliciete geheugen dat wel is.

Het episodisch geheugen, dat informatie over specifieke gebeurtenissen bevat, speelt een belangrijke rol bij het opslaan van traumatische herinneringen. Het procedurele en emotionele geheugen, beide impliciet en niet bewust oproepbaar, spelen ook een rol bij traumatischeherinneringen en kunnen onbewuste triggers en herbelevingen veroorzaken. 

Bij traumatherapie wordt vaak alleen gewerkt aan bewuste herinneringen, terwijl dit slechts een klein deel uitmaakt van de totale herinnering. Het impliciete geheugen is vaak meer verbonden met emoties en het lichaam. Het begrijpen van deze verschillende geheugenprocessen is belangrijk voor de behandeling van traumacliënten en het meenemen van alle aspecten van het trauma-geheugen. De behandelaar hoort hier kennis van te hebben. Vraag het na!

In ons nieuwe boek “Onuitwisbaar, acceptatie van (micro)trauma in ons leven leggen we dit uitgebreid uit.