Autismevriendelijke Coach Master
Geplaatst op 8 januari 2020 door Marjon KuipersEr zijn de laatste jaren veel ontwikkelingen in onze levens en in het leven van onze trainers. Er zijn ook veel ontwikkelingen op het gebied van autisme. We hebben met ons hele team zoveel meer kennis opgedaan en er is ook duidelijk meer vraag gekomen naar meer kennis op de gebieden waar wij in gespecialiseerd zijn.
We hebben de afgelopen jaren vele cursisten opgeleid waarbij allen, met en zonder autisme, meer bewustwording op het gebied van hun eigen ontwikkeling hebben ervaren. Mensen met autisme geven bij ons aan voor het eerst als gelijkwaardig gezien te worden. Dit is vooral te danken aan het feit dat al onze trainingen geven worden door een trainer met en een trainer zonder autisme. En daar zijn wij bijzonder trots op.
Bewustwording op het gebied van onze eigen ontwikkeling geldt ook voor ons als trainers en ontwikkelaars van de training. Wij hebben ontdekt dat de aandacht minder op autisme en meer gericht mag worden op de menselijke maat. Wie is degene met autisme? Want er is natuurlijk veel meer dan dat, zonder te kort te doen aan de hindernissen die iemand met autisme kan ervaren. Wij gaan de zoektocht naar deze hindernissen aan en kijken samen met onze deelnemers naar het leven achter deze hindernissen.
In onze vervolgopleiding tot Autismevriendelijke Coach Master leer je meer dan alleen over autisme. We onderzoeken samen in 11 dagen vanuit verschillende richtingen naar wat kan spelen bij autisme en wat helpende interventies zijn. We hebben veel aandacht voor de invloed stress en trauma bij autisme. En we hebben veel aandacht voor de persoonlijke ontwikkeling van onze Coach Masters. Immers als coach heb je alleen jezelf als instrument om mee te werken. Dat betekent dat je als coach door je eigen patronen en misschien wel je eigen trauma’s indirect ook invloed hebt op het welzijn van jouw clienten. Dat is nogal een grote verantwoordelijkheid. Bewustwording hiervan is de sleutel. En we schuwen het ontdekken van onze eigen processen niet. Ook wij als trainers niet. Je hebt dus niet alleen passie voor autisme nodig om je bij ons aan te kunnen sluiten maar vooral ook een gezonde dosis lef om ook naar jezelf te durven kijken. Kortom een zeer verdiepende ontdekkingsreis van 11 dagen.
Onderstaand een klein stukje uit onze opleiding.
Trauma
Hoe gewenst we ook zijn en hoe liefdevol we ook zijn ontvangen en opgevoed, ons jonge leven begint met trauma. Tot voor kort dacht men dat een trauma ontstaat door hele ingrijpende zaken zoals adoptie, mishandeling, seksueel misbruik, verwaarlozing, armoede. De laatste jaren is er veel onderzoek gedaan naar het ontstaan van trauma en de effecten hiervan op ons leven. Trauma heeft uiteraard sterk te maken met ingrijpende gebeurtenissen maar ook minder ingrijpende gebeurtenissen kunnen een levenslang effect hebben. Ongeveer 40% tot 60% van de mensen zijn onveilig gehecht. (Kolk, van der, 2016).
Het is van groot belang dat kinderen zich veilig kunnen hechten. De mate waarin een kind zich kan hechten heeft invloed op de verdere ontwikkeling tot volwassene. Een veilige hechting heeft alles te maken met het basisvertrouwen van een kind in zijn naaste omgeving (Tavecchio & IJzerdoorn, van, 1984). De vroege hechting is bepalend voor hoe de volwassene zich verhoudt met de wereld. Hoe hij of zij vanuit vertrouwen of vanuit angst het leven leeft. En dat laatste heeft veel effect op hoe je als volwassene relaties aangaat en onderhoudt en of je liefde en geborgenheid onvoorwaardelijk kunt toe laten in je leven. Het heeft ook invloed op je flexibiliteit. Immers hoe groter je basisveiligheid hoe makkelijker je kunt omgaan met veranderingen (Kolk, van der, 2016).
Een veilige hechting leert je dat je als persoon de moeite waard bent en dat jouw stem een belangrijke stem is.
Addiction is not a choise anybody makes.
It is a response to emotional pain
-Dr. Gabor Mate-
Kinderen die zich niet veilig kunnen hechten hebben in hun jonge leven en ook in hun leven als volwassene vaak moeite om hun stressniveau te reguleren. Dit heeft gevolgen op zowel fysiek als mentaal gebied. (Kolk, van der, 2016). De volwassenen die als kind onveilig gehecht zijn gevoeliger voor ziekten en hebben door de latent aanwezige stress vaak ook meer psychische klachten. Omdat zijn als kind niet geleerd hebben op anderen te vertrouwen zullen zij meer geneigd zijn zelf “oplossingen” te vinden zoals zelfmedicatie, zelfbeschadiging, eetstoornissen en verslavingen op het gebied van seks, gokken, gamen, alcohol en drugs (Mate, z.d.).
Ouders zijn zich vaak niet bewust van het feit dat het kind zich niet veilig voelt. Soms omdat ze het niet herkennen als een nare situatie of omdat ze zelf de emotionele vaardigheden ontberen. Een onveilig gehecht kind kan zich hierdoor afzetten tegen de ouders of zelfs uit contact gaan en zich terug trekken. Het bekende vecht, vlucht of verstijvingsgedrag in stress. Hun stressrespons systeem wordt uiterst alert en de kinderen zullen ook in hun latere leven veel moeite ervaren met het toelaten van anderen. Hun zintuigen staan zo op scherp dat ook vaak goede bedoelingen van anderen niet meer als dusdanig gepercipieerd worden en ze hierdoor juist mensen afstoten in plaats van toe te laten in hun leven.
Mensen zijn “kuddedieren”. Wij hebben een diep ingewortelde behoefte om ergens bij te horen. Als dat vanwege ons trauma niet lukt dan kunnen we niet anders dan twee strategieën ontwikkelen namelijk de vermijdende gehechtheid en de angstige gehechtheid (Cuppen, 2014).
In de vermijdende gehechtheid zal het kind en later de volwassenen zich willen beschermen tegen de pijn van afwijzing en zichzelf wijsmaken dat het anderen niet nodig heeft. Hierdoor wordt het moeilijk om relaties aan te gaan en te behouden.
In de angstige gehechtheid weten kinderen niet beter dat de ene keer de ander wel te vertrouwen is en de andere keer niet. Dit resulteert vaak in een relatie van duwen en afstoten. Ook hebben de volwassenen die in een relatie zijn veel bevestiging nodig van hun partner.
De ontstane patronen zijn niet goed of fout. Het is een overlevingsstrategie die ooit eens de allerbeste strategie was om op dat moment te kunnen overleven.
Het stressrespons systeem dat is ontwikkeld is diep ingebed in het limbisch systeem en het reptielenbrein. Het gedeelte van het brein waar geen taal is. Dat betekent dat praten over het trauma niet de oplossing biedt. Een herbeleving van de gebeurtissen voor zover deze nog goed in het geheugen ligt kan de gevoelens van stress weer volledig oproepen met het verschil dat de gebeurtenis zelf een afgebakend moment betrof en de herbeleving net zolang kan duren als de toehoorder tijd heeft. Van der Kolk stelt in zijn boek Traumasporen dat het klaar zetten van de stoelen in een therapiegroep meer helend kan werken dan de therapiesessie zelf. Dit betekent volgens van der Kolk dat de weg naar heling mede gelegen is in het reduceren van de gevoelens van stress door gebruik te maken van het lichaam en door bijvoorbeeld mindfulness of meditatie. Het blijft echter een wankel evenwicht. In momenten van life events, zoals het verbreken van een relatie, overlijden van een dierbare, verlies van werk, waar de stress weer even piekt ligt het vervallen in de oude patronen weer op de loer.
Onze opleiding met start in januari zit vol. De volgende start in september. Graag tot dan!
Heb je behoefte aan eerst de 7-daagse opleiding; Deze start as vrijdag in Utrecht en in maart starten we in Amsterdam en Zwolle.